فناوری هوایی در خدمت کاوش های فضایی؛ از ایده تا واقعیت

یکی از کاربردهای نوظهور پهپادها، بکارگیری آنها در کاوش های فضایی است. در این مقاله مفاهیم مرتبط با استفاده از سامانه های پرنده بی سرنشین برای تکمیل یا توسعه ماموریت های فضایی ارائه می گردد. سپس یک نمونه واقعی موفق شامل نتایج ماموریت مشابه با استفاده از سامانه پهپاد مولتی روتور برای اوجگیری و رهاسازی محموله شبه ماهواره کوچک (کن ست) مورد تحلیل قرار می گیرد. براساس نتایج بدست آمده در برآوردهای فنی، آزمون-های کارکردی و عملیات میدانی، پهپاد هشت پره با قابلیت حمل محموله تا 5 کیلوگرم و مداومت پروازی 20 دقیقه می تواند با توجه به قابلیت های اثبات شده انتخاب مناسبی برای سامانه رهاسازی محموله های مشابه کن ست باشد. نتیجه گرفته شد که این سامانه قابلیت اوجگیری بیشتر، پایداری بهتر و رهاسازی با دقت بالاتر را دارد و از نظر شاخص های عملیاتی نسبت به سایر سامانه ها مانند بالن کارامدتر است. توسعه این مفاهیم فناورانه در آینده نزدیک امکان بکارگیری فناوری هواپایه، به ویژه پهپادهای عمودپرواز در کاوش های فضایی را میسر می سازد.