ارتباط بیان miR137 با مرحله متاستاز در سرم افراد مبتلا به سرطان ریه

مطالعات پرشمار نشان داده اند که miRNA در میان شاخص ها و علایم زیستی مختلف سرطان ریه، مهمترین هستند. با متوقف کردن miRNAهای مسبب بیماری (انکوژن) و ایجاد miRNAهای لازم و عملکردی (بازدارنده ی توموری)، این RNAهای کوچک تنظیم کننده می توانند کاربرد درمانی در سرطان داشته باشند. مرگ ومیر بالای ناشی از سرطان ریه این واقعیت را مشخص می کند که بیشتر بیماران در مرحله پیشرفته بیماری تشخیص داده می شوند. استفاده از بیومارکرهای سرمی می تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند. از این رو در پژوهش کنونی میزان بیان miR-137 در سرم افراد مبتلا به سرطان ریه بررسی گردید.

این مطالعه تحلیلی-توصیفی از شهریور 1396 تا خرداد 1397 انجام گردید. برای انجام این پژوهش، 100 نمونه سرم (50 نمونه سرم افراد سالم و 50 نمونه سرم افراد بیمار) از مراجعه کنندگان به بیمارستان مسیح دانشوری تهران تهیه و داده های فردی و کلینیکوپاتولوژیکی بیماران توسط پرسشنامه ای از تمامی افراد گردآوری گردید. سپس جهت بررسی کیفی میزان تغییرات بیان miR-137 از روش Real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) استفاده شد.

داده های به دست آمده نشان داد که تفاوت معناداری بین بیان سرمی ژن miR-137 مراحل اول و دوم بیماری وجود نداشت. درحالی که در سرم افراد مبتلا به سرطان ریه که در مراحل سوم و چهارم متاستاز بودند میزان بیان     miR-137 به ترتیب 3/2 (0/042P=) و 6/8 (0/003P=) برابر کاهش داشته است.

براساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر، بین بیان miR-137 و سرطان ریه ارتباط معناداری به دست آمد.