تاثیر نوگرایی بر تغییر نگرش زنان نسبت به باروری

باروری و زاد و ولد یکی از رویدادهای طبیعی جمعیت است که از مهم ترین مقوله های این علم و نیز از عناصر مهم رشد جمعیت به شمار می آید. کاهش باروری در دهه های اخیر، ویژگی اکثریت قریب به اتفاق جوامع پیشرفته بوده است. هدف پژوهش حاضر این است که نوگرایی و تغییر نگرش زنان نسبت به پدیده باروری و ارتباط میان این دو را مورد بررسی قرار دهد و به این سوال پاسخ دهد که آیا نوگرایی نقشی اساسی در میزان باروری دارد. روش این تحقیق کتابخانه ای با بهره وری از شیوه توصیفی- تحلیلی است. دستاورد پژوهش عبارت است از تاثیر داشتن مولفه ها و عناصر نوگرایی شامل نوسازی، عرفی گرایی، تاثیر گرایش مذهبی بر فرزندآوری، نسبی شدن ارزش ها، فردگرایی، مصرف گرایی، عقلانیت مدرن و حضور اجتماعی- اقتصادی بر تصمیم خانواده ها در زمینه باروری. همچنین تحقیر مادری و خانه داری، هزینه برشدن فرزندآوری و جایگزین های فرزندآوری در جهت گیری مدرن نسبت به باروری موثر است. داشتن جهان بینی الهی، ارزش گذاری اجتماعی بر مادری و خانه داری، تغییر نگاه به فرزند سبب افزایش گرایش به باروری می گردد.