کاهش تاخیر برشی و بهبود عملکرد لرزه ای سازه های لوله ای

ستون های نزدیک به هم و تیرهای عمیقی که در محیط سیستم های لوله ای یکپارچه شده اند، در ساختمان های بلند صلبیت و پایداری مناسبی تامین می کنند. استفاده از سیستم لوله ای موجب کاهش قابل توجه در مصالح مصرفی و فاصله زیاد ستون ها در فضای داخلی پلان است. موارد مزبور محبوبیت استفاده از این نوع سیستم سازه ای را بالا برده است. اما مهمترین مساله در این نوع سیستم سازه ای، بوجود آمدن تاخیر برشی، تحت اثر بارهای جانبی است. تاخیر برشی موجب توزیع غیریکنواخت تنش در ستون های پیرامونی سازه و به دنبال آن افزایش تغییر مکان های سازه، محدود نمودن استفاده از حداکثر ظرفیت سازه و ایجاد اعوجاج کف ها می شود. محققان برای کاهش اثرات تاخیر برشی، روش های مختلفی ارائه کرده اند که هیچکدام قادر به حذف کامل اثرات تاخیر برشی نیستند. هدف تحقیق حاضر شامل شناخت نحوه اثرگذاری تاخیر برشی بر سازه های لوله ای و ارائه روشی جدید برای کاهش آن با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی است. با توجه به روند بوجود آمدن و نحوه تاثیر تاخیر برشی در سازه های لوله ای، روش  افزودن مهاربند به طبقاتی که دارای بیشرین اثرات تاخیر برشی هستند، برای کاهش اثرات تاخیر برشی ارائه شده است. روش پیشنهاد شده به همراه سیستم لوله ای تحت اثر زلزله های با سطوح عملکردی مختلف تحلیل شده و از نظر اهداف عملکردی بررسی شده اند. در تمام تحلیل ها و ارزیابی های انجام شده در این پژوهش، عملکرد و رفتار سیستم های پیشنهادی، بهتر از سازه لوله ای بوده است. میزان کاهش تاخیر برشی در سازه پیشنهادی برای زلزله های مختلف سطح شدید، بین 14 تا 42 درصد و برای زلزله های مختلف سطح بهره برداری، 3 تا 35 درصد بوده است که نشان دهنده عملکرد مطلوب سازه پیشنهادی تحت اثر زلزله های با سطوح عملکردی مختلف است.