تاثیر متیل جاسمونات در بیان نسبی ژنهای درگیر در مسیر بیوسنتز گلیسیریزین در کشت سوسپانسیون سلولی شیرین بیان (Glycirrhiza glabra)

ریشه ها و استولن های شیرین بیان یکی از مهم ترین داروهای گیاهی در دنیا را تشکیل داده و حاوی مقادیر زیادی ماده موثره گلیسیریزین که یک نوع تریترپن ساپونین است، می باشد. در این تحقیق بیان نسبی ژن های موثر در مسیر بیوسنتز این متابولیت ثانویه شامل ژن های bAS، SQS، CYP88D6 و CYP72A154 در کشت سوسپانسیون سلولی شیرین بیان در حضور متیل جاسمونات مورد بررسی قرار گرفت. متیل جاسمونات در غلظت صد میکرومولار در فاز رشدی ثابت به همراه تیمار کنترل (بدون متیل جاسمونات) به سوسپانسیون سلولی اضافه و سلول ها در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت برداشت و میزان بیان نسبی هر ژن محاسبه و نمودارها ترسیم شد. نتایج نشان داد که دو ژن bAS و CYP88D6 در 48 ساعت بعد از تیمار و ژن های SQS و CYP72A154 در 72 ساعت بعد از تیمار بیش ترین میزان بیان را نشان دادند. ژن های bAS و SQS افزایش بیان بیشتری نسبت به ژن های CYP88D6 و CYP72A154 نشان دادند زیرا ژنهای bAS و SQS در مسیر اولیه بیوسنتز دخالت داشته و نیز در بیوسنتز سایر ساپونین ها مانند سویاساپونین نیز دخالت دارند در حالی که ژن های CYP88D6 و CYP72A154 در مسیر نهایی بیوسنتز گلیسیریزین دخالت دارند. با توجه به اینکه قبلا حضور گلیسیریزین در ریشه تایید شده بود، این تحقیق نیز به دلیل افزایش بیان ژن های درگیر در مسیر بیوسنتز و نیز پایداری نسبی بیان آن ها در کشت سوسپانسیون سلولی شیرین بیان، حضور گلیسیریزین را در کشت سلولی این گیاه تایید کرد.