بکارگیری نشانگر مولکولی ISSR در شناسایی لاین های متنوع گوجه فرنگی (Solanumlycopersicum) برای دو رگ-گیری

گوجه فرنگی یکی از سبزی های خانواده Solanaceae است که به شیوه های مختلفی مصرف می شود. به نژادی گوجه فرنگی به منظور قدرت دورگه و مقاومت به تحمل پذیری خشکی یک برنامه مهم است که از سال 1393 در دانشگاه ایلام آغاز شده که برای این منظور شناسایی لاین های والدی متنوع تر، هدف اصلی به نژادگران بود. در این پژوهش، به منظور بررسی روابط لاین ها و فاصله ی ژنتیکی آنها و جداسازی بهترین والدین برای دورگ گیری از بین 36 لاین گوجه فرنگی (جمع آوری شده از سراسر دنیا)، از نشانگرهای مولکولی ISSR استفاده شد. واکنش PCR با استفاده از 11 آغازگر انجام شد که الگوی مناسب و قابل امتیازدهی برای 36 ژنوتیپ مورد مطالعه تولید کردند. در مجموع تعداد 89 آلل بر روی ژل آگاروز مشخص شد. تعداد کل آلل ها برای هر آغازگر از هفت تا 10عدد متغیر بود. بیشترین و کمترین میزان چندشکلی به ترتیب مربوط به نشانگرISSR17 با90 درصد و نشانگر LBMB Bبا میزان71 درصد بود. همچنین حداکثر و حداقلPIC به ترتیب 45/0 (LBMB C, LBMB D, HB12) و 38/0(ISSR17) محاسبه شد. بیشترین شاخص نشانگر(MI)با مقادیر 8/3 (LBMBA) و 51/3 (آغازگرهای 809) بود که قدرت تفکیک بالاتر این آغازگرها در مقایسه با سایرآغازگرها را نشان داد. میانگین این شاخص نیزسهمحاسبه گردید. دامنه ضریب تشابه ژنتیکی دایس از 10/0 تا 96/0 بود. نتایج این پژوهش نشان دادند که ژنوتیپ های Solanumpimpinellifolium، S. chilense LA1959و S. chilense LA1972بهترین گزینه ها برای هتروزیس و تلاقی با ارقام محلی ایرانی می باشند.