بررسی اثر استفاده از مواد عمل آوری کننده بر پایه لیتیوم پلی سیلیکات روی خواص مهندسی و دوام کف های بتنی

عمل آوری یکی از پارامترهای موثر بر مقاومت و دوام کف سازی های بتنی می باشد. عمل آوری مناسب باعث پیشرفت روند کسب مقاومت،کاهش احتمال پوسته شدگی سطح بتن و افزایش مقاومت سایشی آن می شود. در این مقاله اثر استفاده از نوعی ماده عمل آوری کننده بر پایه لیتیوم پلی سیلیکات بر روی مشخصات مکانیکی و دوام نمونه های بتنی مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس، آزمون های تعیین مقاومت فشاری، جذب آب، نفوذپذیری تحت فشار آب و مقاومت سایشی بر روی نمونه های شاهد و آزمایشی انجام گرفت. با توجه به نتایج ارائه شده مقاومت فشاری نمونه های نگهداری شده در محیط آزاد بیش از 60% و در محیط آزمایشگاه بیش از 20 درصد، نسبت به نمونه های عمل آوری شده در شرایط استاندارد، کاهش مقاومت داشته اند. در صورتیکه در نمونه های آزمایشی، با اعمال ماده عمل آوری بر پایه لیتیوم پلی سیلیکات، مقدار کاهش مقاومت فشاری کمتر از 10 درصد بوده است. همچنین جذب آب نمونه های نگهداری شده در محیط آزاد، بیش از 3 برابر نسبت به شرایط استاندارد افزایش پیدا کرده، در صورتیکه در نمونه های با ماده عمل آوری مذکور، مقدار جذب آب فقط 14 درصد افزایش یافته است. نتایج آزمون تعیین مقاومت سایش نشان داد که در صورت استفاده از مواد عمل آوری ویژه نسبت به شرایط عمل آوری استاندارد بهبود مقاومت سایشی را در نمونه ها تا حدود 8 درصد را شاهد خواهیم بود. نگهداری در شرایط آزمایشگاهی و محیط آزاد به ترتیب موجب کاهش مقاومت سایشی به مقدار 8 و 21 درصد شده است.