تعیین اندازه ی نمونه ی بیزی برای مدل بندی توام اندازه های طولی و داده های بقا

یک مطالعه ی طولی به مجموعه ای شامل یک متغیر پاسخ و احتمالا چندین متغیر تبیینی در چند زمان پیگیری اشاره می کند. در بسیاری از مطالعات کلینیکی با اندازه های طولی، متغیر پاسخ برای هر بیمار تا رخداد یک پیشامد مطلوب جمع آوری می شود که به عنوان نقطه ی پایان کلینیکی در نظر گرفته می شود. مدل بندی توام اندازه های طولی و زمان بقا روشی برای در نظر گرفتن پیوند بین دو برامد است که به وفور در نوشتگان مورد بحث قرار گرفته است، ولی جنبه ی طراحی این مدل ها به ندرت در نظر گرفته شده است. این مقاله از یک روش شبیه سازی-مبنا برای تعیین اندازه ی نمونه از دیدگاه بیزی استفاده کرده است. برای این منظور، چندین معیار بیزی برای تعیین اندازه ی نمونه استفاده شده، که مهم ترین آن معیار توان بیزی است، که اندازه ی نمونه ی تعیین شده بر مبنای این معیار است. تعیین اندازه ی نمونه بر مبنای اثر تیمار بر هر دو برامد (اندازه‎ های طولی و زمان بقا) است. تعیین اندازه ی نمونه بر مبنای آزمون های چندگانه اجرا شده است. روش بیزی پیشنهادشده با استفاده از چندین مثال بررسی و بحث شده است. همه ی پیاده سازی ها با استفاده از نرم افزار R2OpenBUGS و  R3.5.1 اجرا شده است.