اثر تغییر کاربری اراضی بر سطح آب زیرزمینی در دشت های اصفهان-برخوار، نجف آباد و چادگان

در مطالعه حاضر، اثر تغییر کاربری اراضی بر سطح آب زیرزمینی دشت های اصفهان-برخوار، نجف آباد و چادگان در دوره زمانی 25 سال (2015-1990) بررسی شد. به منظور تهیه نقشه های کاربری اراضی، ابتدا تصاویر ماهواره لندست مربوط به سال های 1985، 1994، 2006 و 2015 دریافت و سپس الگوریتم نزدیک ترین همسایه روش شیءگرا برای پردازش آن ها به کار برده شد. در ادامه نقشه های پهنه بندی سطح آب زیرزمینی در مقیاس سالانه با استفاده از روش کریجینگ تهیه شد. برای بررسی اختلاف بین داده های پیزومتری دشت های مورد مطالعه و بررسی اثر نوع کاربری اراضی بر ارتفاع آب زیرزمینی از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس به روش اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد در دو دشت اصفهان-برخوار و نجف آباد، میانگین ارتفاع آب زیرزمینی در کاربری مرتع در مقایسه با سایر کاربری ها اختلاف معنی داری داشته است. هم چنین بررسی ارتباط متقابل تغییر درصد مساحت کاربری های اراضی و افت آب زیرزمینی نشان داد علی رغم کاهش کلی سطح اراضی زراعی در طول دوره مورد مطالعه در دو دشت اصفهان-برخوار و نجف آباد، سطح آب زیرزمینی در سال های پایانی افت شدید داشته است. علاوه بر آن طبق نتایج به دست آمده، افت آب زیرزمینی دشت چادگان در مقایسه با دو دشت دیگر بیش تر متاثر از افزایش سطح اراضی زراعی بوده است.