ارزیابی دو روش فیزیکی و آماری در برآورد حداکثر بارش محتمل در استان بوشهر

یکی از مولفه های مهم در مدیریت منابع آب، حداکثر بارش محتمل (PMP) می باشد. در این مطالعه، حداکثر بارش محتمل 24ساعته (PMP24) با دو نگرش استاندارد و تعدیل یافته هرشفیلد و روش فیزیکی در استان بوشهر برآورد و مقایسه گردید. از بین ایستگاه های همدیدی موجود در این استان، تعداد 7 ایستگاه انتخاب شدند. داده ها شامل بارش های 24ساعته، دمای نقطه شبنم، سرعت باد، فشار سطح ایستگاه و فشار تبدیل شده به سطح دریا طی سال های 1968 تا 2018 بودند. نتایج نشان داد که در نگرش استاندارد، مقدار فاکتور فراوانی و PMP24 در ایستگاه های مختلف به ترتیب در محدوده ی 9/17-2/16 و 6/880-5/433 میلی-متر می باشد. به طور مشابه، در نگرش تعدیل یافته، این مقادیر به ترتیب در محدوده ی 64/4-39/2 و 4/213-6/103 میلی متر برآورد گردید. مقادیر PMP24 منطقه ای برای دو نگرش استاندارد و تعدیل یافته و روش فیزیکی به ترتیب 5/660، 4/181 و 9/139 میلی متر برآورد شد. به طور کلی، با توجه به در نظر گرفتن خصوصیات فیزیکی توده هوا در روش فیزیکی، استفاده از این روش به منظور کاهش عدم قطعیت پیشنهاد می شود. در صورت استفاده از روش استاندارد هرشفیلد، هزینه طراحی و ساخت به طور چشم گیر و غیر ضروری افزایش می یابد.