شیوه های مدیریت آب های سطحی و زیرزمینی در فعالیت های معدنی

از دیرباز معدن کاری یکی از فعالیت های مورد نیاز زندگی بشر بوده است که با افزایش روزافزون سهم صنایع مختلف در زندگی انسان، وابستگی به منابع معدنی بیش از پیش شده است. معدن کاری در سراسر جهان، منابع آب های سطحی و زیرزمینی را متاثر می سازد. بخشی از این خطرات اختصاص به فضای کارگاهی درون معدن و کارخانه دارد. بخش عمده دیگر کنش ها و واکنش هایی است که در خارج از محیط معدنی در طبیعت اتفاق می افتد و منجر به آلودگی آب، خاک و هوا می گردد. این تاثیرات می تواند ناشی از روش استخراج نامناسب، طراحی غیراصولی، عدم کنترل نشت آب در معادن، دپوی غیراستاندارد باطله، رهاسازی پساب کارخانه فرآوری و عدم بازسازی معدن باشد. با انجام اقدامات اصلاحی می توان از شدت این تاثیرات کاست و به میزان قابل توجهی آن ها را کنترل نمود. با تغییر روش استخراج، به کارگیری مناسب، بازیابی و شیوه های حفاظت آب، مقادیر آب مصرفی می تواند به حداقل برسد. با استفاده از کنترل رواناب، مدیریت باطله و نظارت بر خروجی های معدن می توان تاثیر منفی بر کیفیت آب های سطحی را کاهش داد. تزریق در حفرات، طراحی مناسب و بازسازی معدن می تواند از اثرات منفی بر آب های زیرزمینی جلوگیری کند. در تمام سطوح کارکنان معدن نباید نقش آموزش و توجیه پذیری الزامات تدوین شده را فراموش کرد که بدون آن قوانین و مقررات اثربخش نخواهد بود.