مقایسه و بهینه سازی تولید ترکیبات آنتی اکسیدان سویه های بومی و غیر بومی قارچ آسپرژیلوس

آنتی اکسیدان ها با خنثی سازی رادیکال های آزاد موجب کاهش خطر ابتلا به بیمار یهای قلبی عروقی و سکته و جلوگیری از پیشرفت سرطان می شوند. این پژوهش  با هدف تولید و بهینه سازی تولید ترکیبات آنتی اکسیدان با استفاده از سویه های  آسپرژیلوس انجام شد.

قارچ ها از خاک مناطق مختلف استان اصفهان و مرکز کلکسیون میکروارگانیسم های صنعتی ایران تهیه شدند و به منظور تولید ترکیبات آنتی اکسیدان در محیط کشت زاپک (Czapek) تلقیح شدند. غربال گری و مقایسه خواص آنتی اکسیدانی سویه های منتخب با استفاده از چهار آزمون احیای رادیکال دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH)، احیای رادیکال آهن، میزان فنل تام و سنجش ترکیبات فلاونوئیدی انجام شد. فعالیت آنتی اکسیدانی از نظر pH، دما، نوع منبع کربن و نیتروژن، با آزمون های تک فاکتوری و فاکتوریل جزیی (تاگوچی) بهینه سازی شد.

بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی قارچ آسپرژیلوس نایجر جداسازی شده از خاک اطراف ذوب آهن و بیشترین میزان فلاونوئید قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس جداسازی شده از خاک گلخانه مشاهده شد. میزان احیای رادیکال DPPH در بهترین شرایط 6 pH، دمای 25 درجه سلسیوس، منبع کربن ساکارز و منبع نیتروژن نیترات پتاسیم برابر با 89.19 درصد بود. بهینه سازی با روش تاگوچی موجب افزایش 10 تا 15 درصدی تولید ترکیبات آنتی اکسیدان شد.

جدایه های قارچی بومی قدرت بالایی برای تولید ترکیبات با خاصیت آنتی اکسیدانی داشتند و قابل ارائه به صنایع مرتبط می باشند.