بررسی و مقایسه دانش آموزان کمرو و عادی از لحاظ شیوه های فرزندپروری، سبک های دلبستگی و طرح واره های ناسازگار اولیه

ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی یکی از مشکلات عمده ای است که تاثیر بازدارنده و مهمی بر کارآمدی و پویایی جوانان و نوجوانان دارد و از شکل گیری سالم هویت و شکوفایی استعدادها و قوای فکری و عاطفی در آن ها جلوگیری می کند. این پژوهش با هدف بررسی شیوه های فرزندپروری، سبک های دلبستگی و طرح واره های ناسازگار اولیه در دانش آموزان کمرو و عادی به شیوه پژوهش توصیفی از نوع علی_مقایسه ای انجام گرفت. جامعه این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان شاهین دژ (استان آذربایجان غربی) بود. 120 دانش آموز کمرو و عادی (60 دانش آموز از هر گروه) به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های کمرویی سموعی، شیوه های فرزندپروری بامریند، مقیاس دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور و فرم کوتاه پرسش نامه طرح واره یانگ پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون تی با دو گروه مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دانش آموزان عادی در مقایسه با دانش آموزان کمرو در زیر مقیاس های؛ شیوه فرزندپروری مقتدرانه و سبک دلبستگی ایمن نمرات بالاتری را کسب کردند و دانش آموزان کمرو نیز در زیر مقیاس های شیوه فرزندپروری مستبدانه، سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، ناایمن دوسوگرا و سایر طرح واره های ناسازگار اولیه نمرات بالاتری را کسب کردند و در شیوه فرزندپروری سهل گیرانه و طرح واره های ایثار و اسحقاق نیز بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع، این مطالعه حاکی از وجود تفاوت بین دانش آموزان کمرو و عادی از لحاظ شیوه های فرزندپروری، سبک های دلبستگی و طرح واره های ناسازگار اولیه بود.