کاربرد مقایسه ای روش های اسکنر نوری، شیارسنج، پارافین در اندازه گیری فرسایش شیاری

اندازه گیری فرسایش و رسوب معمولا با استفاده از روش های مختلف برای دستیابی به اطلاعات قابل اعتماد از میزان هدررفت خاک ضروری می باشد. در این راستا، به کارگیری روش های نو و دانش روز به سبب تسهیل در اندازه گیری ها و افزایش دقت مورد نظر از اهمیت زیادی برخوردار است. لکن اطلاعات کافی در زمینه کارایی روش های نوین در دسترس نیست. لذا، پژوهش حاضر با هدف به کارگیری اسکنر نوری به عنوان یکی از روش های نوین اندازه گیری فرسایش خاک و مقایسه نتایج حاصل از آن با دو روش سنتی شیارسنج و پارافین در زمینه اندازه گیری فرسایش شیاری در شرایط آزمایشگاهی صورت پذیرفت. برای انجام پژوهش، ابتدا یک خاک لومی رسی در کرت های آزمایشی با ابعاد 30 در 40 سانتی متر و با شیب 20 درصد در معرض باران با شدت 50 میلی متر بر ساعت به مدت 20 و 80 دقیقه و ایجاد فرسایش سطحی قرار داده شد. سپس، در مرحله بعد، باران با شدت های 90 و 100 میلی متر بر ساعت به ترتیب در مدت های 20 و 80 دقیقه برای ایجاد فرسایش های شیاری با ابعاد مختلف اجرا و در نهایت میزان فرسایش شیاری با سه روش اسکنر نوری، شیارسنج و پارافین اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده از اسکنر نوری با مقادیر غلظت رسوب اندازه گیری شده در خروجی کرت و نیز روش های شیارسنج و پارافین مورد مقایسه قرار گرفت. میانگین میزان جا به جایی خاک از روش های اسکنر نوری، شیارسنج و پارافین برای شدت 90 میلی متر بر ساعت با مدت 20 دقیقه به ترتیب 79.73±283.30، 8.27±35.49 و 9.22±45.93 گرم و میانگین میزان جابه جایی خاک برای شدت 100 میلی متر بر ساعت با مدت 80 دقیقه در اسکنر نوری، شیارسنج و پارافین به ترتیب 274.22±377.94، 5.71±41.45 و 11.45±46.20 به دست آمد. بر اساس نتایج به دست آمده، مشخص شد که نتایج حاصل از اسکنر نوری بسیار متفاوت و مقادیر آن بسیار بالاتر از دو روش سنتی مورد مطالعه است.