چالش هایی در استفاده از سیستم های نمکزدایی آب گلخانه ای

تولید محصولات کشاورزی در گلخانه ها و محیط های کنترل شده، به دلیل امکان افزایش بهره وری استفاده از آب و سایر نهاده های کشاورزی، اشتغال زایی، ارزش افزوده تولید در خارج از فصل و... جزو مواردی است که موردتوجه و در دستور کار متولیان بخش کشاورزی و باغبانی کشور قرارگرفته است. در همین حال و درنتیجه کاهش کمیت و کیفیت آب آبیاری در دسترس، مشکلاتی در گلخانه های دایر به وجود آمده است. این شرایط، گلخانه داران را به سمت استفاده از سیستم های نمک زدایی از آب یا به اصطلاح «آب شیرین کن» سوق داده است. کاربرد این سیستم ها با تولید شورابه (پساب) کم کیفیتی همراه است که دفع آن مورد اشکال است. از همین رو، وضعیت تعدادی از گلخانه های دارای سیستم نمک زدایی از آب در استان های اصفهان، قزوین و البرز، ازنظر چگونگی دفع پساب شور آن ها موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که گزینه اصلی دفع شورابه سامانه های نمک زدایی، تخلیه بدون ضابطه به اراضی اطراف گلخانه ها بوده و پس ازآن، استفاده تلفیقی با آب چاه برای کشاورزی در فضای باز، تخلیه به چاه های محلی و تخلیه به ترانشه ها و حوضچه های خاکی نفوذ قرار داشت. متاسفانه به علت فقدان متولی مشخصی جهت کنترل و نظارت بر اجرا و بهره برداری از این ادوات و رعایت نشدن هرگونه ملاحظاتی درزمینه دفع پساب ها، وضعیت نامناسبی در مناطق بررسی شده در حال وقوع است. چنین به نظر می رسد که با ادامه روند فعلی، ایجاد مشکلات جدی از نظر گسترش آلودگی منابع آب وخاک دور از انتظار نبوده و ممکن است شرایط غیرقابل بازگشتی را بر محیط زیست کشور تحمیل نماید. لذا بایستی هرچه سریع تر به این وضعیت سروسامان اساسی داده شود.