تاثیر آموزش مکانیسم های دفاعی بر ابراز خشم، ناسازگاری فردی و سبک های اسنادی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مکانیسم های دفاعی برابراز خشم، ناسازگاری فردی و سبک های اسنادی انجام شد. روش مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد خمینی شهر در سال تحصیلی 97-1396 بود که از بین آنها 40 نفر پس از ارزیابی بالینی اولیه و بر اساس ملاک های پژوهش، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش به صورت گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دوبار) برنامه آموزش مکانیسم های دفاعی (محقق ساخته) را دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت 1 ماه در لیست انتظار قرار گرفت. از پرسشنامه های پرخاشگری نواکو، شخصی کالیفرنیا و سبک های اسنادی در پیش آزمون و پس آزمون برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، در مرحله پس آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میانگین نمرات ابراز پرخاشگری و ناسازگاری فردی تفاوت معناداری وجود داشت ولی تفاوت معناداری در میانگین نمرات سبک های اسنادی گروه آزمایش در مرحله پس آزمون مشاهده نشد. با استناد به یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود که از نتایج برنامه آموزش مکانیسم های دفاعی به عنوان مداخله ای بومی و جدید در جهت بهبود ابعاد ناسازگاری فردی و تعدیل ابرازخشم دانشجویان، توسط مشاوران و روان درمانگران بهره برده شود.