فرود خودکار پرنده بدون سرنشین با استفاده از بینایی ماشین

یکی از مشکلات پرنده های بدون سرنشین خطر فرود ناموفق یا برخورد با زمین است. هدف این مقاله، تخمین دقیق و پیوسته موقعیت پرنده نسبت به نشانگر فرود با استفاده از تصاویر دوربین پرنده و در نهایت فرود خودکار بر روی محل از پیش تعیین شده است. پردازش ها به صورت همزمان و با کمترین تاخیر انجام می شوند. برای فرود دقیق و کاهش اثرات تاخیرهای موجود در حرکت پرنده الگوریتمی به نام "روش برش حرکتی" ارائه می شود که حرکت در نزدیکی نشانگر را به بازه های کوچک "حرکت" و "انتظار" تقسیم می کند. مدت زمان و سرعت حرکت متناسب با فاصله پرنده از هدف تنظیم می شود. نتایج آزمایش های تجربی موفقیت عملکرد روش ارائه شده را تایید می کند و پرنده می تواند با دقت زیر 3 سانتیمتر و زمان کمتر از 15 ثانیه با موفقیت بر روی هدف فرود آید.