پیش بینی پیشرفت تحصیلی با توجه به جهت گیری هدف و ادراک از کلاس با نقش واسطه ای خودتنظیمی تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی با توجه به جهت گیری هدف و ادراک از کلاس با نقش واسطه ای خودتنظیمی تحصیلی در قالب مدل علی به روش تحلیل مسیر است. نمونه آماری این پژوهش شامل 380 نفر(190 دختر و190 پسر) از دانش آموزان پایه نهم شهر تبریز است که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند و به پرسشنامه هایی متشکل از جهت گیری هدف تحصیلی الیوت و مک گرگور، ادراک از کلاس جنتری، گیبل و ریزا و خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت پاسخ داده اند. برای انجام دادن عملیات آماری نرم افزارهای SPSS23 و Amos23به کار گرفته شده است. نتایج نشان داد که مولفه های جهت گیری هدف (تسلط گرایش، تسلط اجتناب، عملکرد گرایش، عملکرد اجتناب) و مولفه های ادراک از کلاس (علاقه، انتخاب، لذت) اثر مستقیم بر پیشرفت تحصیلی دارند. همچنین مولفه های جهت گیری هدف (تسلط گرایش، تسلط اجتناب، عملکرد گرایش) از طریق راهبردهای شناختی و فراشناختی اثر غیرمستقیم بر پیشرفت تحصیلی دارند و مولفه عملکرد اجتناب، اثر غیرمستقیم بر پیشرفت تحصیلی ندارد. از مولفه های  ادراک از کلاس، علاقه از طریق راهبردهای شناختی و فراشناختی اثر غیرمستقیم بر پیشرفت تحصیلی دارد و مولفه های ادراک از کلاس (چالش، لذت و انتخاب) از طریق راهبردهای شناختی اثر غیرمستقیم و مثبت بر پیشرفت تحصیلی دارند. نتایج نشان داد که در پژوهش حاضر در مجموع مولفه های جهت گیری هدف در مقایسه با مولفه های ادراک از کلاس پیش بین بهتری برای پیشرفت تحصیلی اند.