مستی و تاثیر آن بر احکام تصرف مست در فقه اسلامی
در فقه اسلامی تعلق تکلیف به افعال اشخاص مست و نفوذ تصرفات قولی و فعلی و آثار وضعی این تصرفات، مورد بحث و مناقشه ی اصولیان و فقیهان واقع شده است. در حالی که اصولیان با تکیعه به شروطی چون توانایی فهم تکلیف از سوی مکلف و از راه قیاس بر نائم، غافل و مجنون قائل بعه ععدمتعلق خطاب التکلیف به تصرفات شخص مست هستند و تنها از حیث خطاب الوضع با تحلیل مسئله به ترتب مسببات بر اسباب، مست را ماخوذ و ملتزم به عواقب اقوال و افعال خود می دانند. مست متعدی که بدون وجود یکی از معاذیر شرعی نظیر اکراه و اضطرار از روی علم و عمعد ، شعرب مسعکرنموده است، به دلیل اختیار و آگاهی در ایجاد حالت مستی و از سوی دیگر به جهت ارتکاب محرمات شرعی، مستوجب تنبیه و تغلیظ و التزام به عواقب اعمال خود میباشد. در مقابل مست معذور که مستی وی ماذون به اذن شرع و از باب اخر به رخصت بوده است، از تحمل عواقب اعمال و اقوال خود معاف به شمار می آید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.