واکاوی آسیب پذیری جاذبه های ژئوتوریستی در مقصدهای گردشگری

ارائه رهنمون های حفاظتی به منظور مقابله با تهدیدات فرا روی جاذبه های ژئوتوریستی، متکی بر آگاهی از چگونگی آسیب پذیری آنهاست. بر این اساس، این پژوهش با هدف تدوین مدل آسیب پذیری جاذبه های ژئوتوریستی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع بنیادی کاربردی و رویکرد آن کیفی است. راهبرد مورد استفاده در این پژوهش، استدلال منطقی به منظور تدوین مدل پیشنهادی پژوهش است که در تحلیل داد ه ها از آن استفاده شده است. به منظور پاسخ گویی به سوال پژوهش در خصوص چگونگی مدل آسیب پذیری جاذبه های ژئوتوریستی، اسناد، نظریه ها و متون مرتبط با موضوع به صورت کیفی تحلیل شد. برای اعتباریابی مدل پژوهش نیز از نظرات خبرگان استفاده شد. مطابق با مدل پیشنهادی پژوهش، اهمیت جاذبه های ژئوتوریستی به واسطه ی ارز ش های ذاتی و ابزاری نمایان می شود. در این میان یکپارچگی جاذبه های ژئوتوریستی، خود عاملی موثر بر نسبت دادن ارزش های ذاتی و ابزاری به جاذبه هاست؛ چنانچه یکپارچگی جاذبه های ژئوتوریستی به واسطه ی تهدیدات طبیعی و انسانی تضعیف شود، متقابلا به افول ارزش ها منجر می شود. افول ارز ش ها، تقلیل اهمیت جاذبه ها را رقم می زند و در پی کاهش اهمیت جاذبه های ژئوتوریستی، زمینه ی آسیب پذیری آنها فراهم می شود. در این راستا مطابق با نتایج آزمون تی تک نمونه ای، بر اساس سطح خطای 0/05 و سطح معناداری 0/000، میزان t به دست آمده برای همه سوالات بیش از 1/96 شد؛ از این رو، فرضیه ی مطلوبیت مناسب مدل پژوهش نیز از نظر خبرگان تایید شد. به طور کلی، یافته های این پژوهش به ارتقای دانش نظری در حوزه ی حفاظت از جاذبه های ژئوتوریستی در برابر تهدیدات طبیعی و انسانی منجر می شود.