خوردگی و ارتعاش: عوامل موثر بر تغییرات جهت گیری فاز متخلخل در چدن خاکستری

چدن خاکستری به دلیل وجود سیلیسیوم، قابلیت ریخته گری بالایی دارد. توانایی بالای ماشین کاری قطعات ریخته شده و میرایی ارتعاش دو خاصیت تقریبا خاص این آلیاژ هستند؛ که سبب کاربرد گسترده آن در صنعت گردیده است. استفاده از براده های ماشین کاری به عنوان ماده اولیه ساخت قطعات، در چندسال اخیر مورد توجه محققان قرارگرفته است. در این پژوهش، از براده ماشین کاری چدن خاکستری به عنوان ماده اولیه جهت تولید ساختارهای متخلخل استفاده گردید. ساختارهای متخلخل تولیدی تحت دو فرآیند عمده و مخرب صنعتی یعنی خوردگی و ارتعاش به صورت متوالی و موازی قرار داده شد. به منظور نشان دادن قدرت تخریب و مقایسه این فاکتور در این دو فرآیند، تغییرات جهت گیری فاز متخلخل (ناشی از جذب انرژی های دو فرآیند مخرب) اندازه گیری گردید. مشاهده گردید بیشترین میزان جذب انرژی که همراه با بیشترین تغییرات در جهت گیری فاز متخلخل می باشد؛ تابع میزان تخلخل، نوع فرآیند مخرب و ترتیب اعمال خوردگی و ارتعاش می باشد. در حالتی که دو فرآیند ارتعاش و خوردگی به صورت متوالی اعمال شود؛ مکانیزم غالب در اعمال تغییر جهت فاز متخلخل، خوردگی می باشد؛ که توانایی کمتری در ایجاد تغییرات ریزساختاری دارد. در صورتی که فرآیندهای مخرب به صورت موازی اعمال شود؛ نمونه ای با مقدار متوسط تخلخل 42%، بیشترین جذب انرژی را داشته و مکانیزم غالب در این حالت، ارتعاش است.