آسیب شناسی بسته های تحول و نوآوری در آموزش پزشکی «یک مطالعه کیفی»

حوزه آموزش یکی از حوزه های زیربنایی نظام سلامت است و برای تحول در این حوزه باید تربیت نیروی انسانی سلامت متحول شود، سند تحول و نوآوری فرصتی استثنایی برای دست اندرکاران حوزه آموزش و مسئولین دانشگاه ها است تا بتوانند در زمینه ارتقای آموزش علوم پزشکی کشور گام بردارند. یکی از مهم ترین اقداماتی که سازمان های موفق برای ارتقای اثربخشی خود انجام می دهند. آسیب شناسی صحیح و به موقع می باشد که منجر می شود مدیران از مسایل و مشکلات جاری سازمان خود مطلع شوند تا از حاد شدن آن جلوگیری نمایند. پژوهش حاضر به منظور شناسایی آسیب های وضعیت موجود بسته های تحول و نوآوری در آموزش پزشکی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام گرفت.

این مطالعه کیفی از نوع تحلیل موضوعی است. جامعه آماری کلیه صاحب نظران، مطلعین کلیدی و افراد درگیر در اجرای بسته های تحول و نوآوری در آموزش پزشکی بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی24 نفر به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند. تحلیل داده ها با نرم افزار مکس کیودا (Maxqda) انجام شد. برای بدست آوردن اعتبار و روایی داده ها از روش بازبینی مشارکت کننده و مرور خبرگان غیرشرکت کننده در پژوهش استفاده شد.

براساس نتایج بدست آمده از مطالعه کیفی 9 طبقه اصلی یعنی آسیب های اجرایی، ساختاری، سیاستی، محیطی،  مدیریتی،  انگیزشی،  تطابق توانایی ها و شغل، فرهنگی بسته ها شناسایی شد. بیشترین آسیب های اشاره شده توسط مشارکت کنندگان مربوط به مشکلات اجرایی در سطح دانشگاه، کلان منطقه و آسیب های انگیزشی بود و کم ترین آن ها مربوط به آسیب های مدیریتی بود.

شناسایی آسیب ها و مشکلات موجود در اجرای بسته های تحول و نوآوری در دانشگاه ها، می تواند پیامدهای مثبتی در جهت ارتقاء کیفیت آموزش پزشکی داشته باشد. بیشترین کدهای اشاره شده مربوط به مشکلات در چگونگی اجرای بسته ها در دانشگاه ها بود که نشان دهنده عدم آگاهی اعضای هیات علمی از بسته های تحول و درگیر نبودن دانشجویان در اجرای بسته ها و پیاده سازی آن ها است. لذا سیاست گذاران و برنامه ریزان آموزش پزشکی می توانند با شناسایی آسیب های اجرایی بسته های تحول به رفع نواقص موجود پرداخته و راهکارهای اجرایی موثری جهت پیاده سازی بهینه بسته ها ارائه نمایند.