نقش اهداف پیشرفت و بازخورد معلم در درگیری تحصیلی دانش آموزان با واسطه گری خودگویی انگیزشی

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش اهداف پیشرفت و بازخورد معلم بر درگیری تحصیلی با واسطه گری خودگویی انگیزشی بود. در این مطالعه توصیفی، 400 نفر از دانش آموزان دوره دوم دبیرستان های شهر یزد (211 دختر و 189 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس های اهداف پیشرفت (میدگلی و همکاران)، بازخورد معلم (بارنت)، خودگویی انگیزشی (ولترز و روزنتال) و درگیری تحصیلی (شوفیلی و همکاران) پاسخ دادند. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که از بین ابعاد اهداف پیشرفت، هدف تسلطی هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم (با واسطه گری خودگویی انگیزشی) بر درگیری تحصیلی نقش دارد اما هدف عملکرد- گرایشی تنها به صورت غیرمستقیم (با واسطه گری خودگویی انگیزشی) بر درگیری تحصیلیاثر می گذارد؛ هدف عملکرد اجتنابی نیز در این بخش پیش بینی کننده نبود. از سوی دیگر، نتایج نشان دادند که ابعاد بازخورد معلم هم به صورت مستقیم و هم غیرمستفیم (با واسطه گری خودگویی انگیزشی) بر درگیری تحصیلی نقش دارند. در مجموع، یافته ها نشان می دهد که تغییر در اهداف پیشرفت و بازخورد معلم ضمن اثرات مستقیم، با واسطه گری خودگویی انگیزشی می تواند درگیری تحصیلی را دستخوش تغییر سازد.