بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی و رفتاری در تبیین قصد کارآفرینانه دانشجویان (مورد مطالعه: دانشگاه شاهد)

این مقاله به بررسی تاثیر سه ویژگی شخصیتی شامل گرایش به ریسک پذیری، کانون کنترل و شخصیت پیش فعال، بر شکل گیری قصد کارآفرینانه دانشجویان، باتوجه به نقش میانجی گر مولفه های مدل رفتار برنامه ریزی شده (TPB)، می پردازد. همچنین بررسی تفاوت بین گروهی که خود یا والدین آن ها تحصیلات یا تجربه قبلی کارآفرینی داشته اند و گروهی که این ویژگی‏ها را نداشته اند، از اهداف تحقیق است. این پژوهش، کمی و از نظر هدف، کاربردی از نوع توصیفی-همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه بسته-پاسخ و برگرفته از ادبیات پژوهش است و داده ها به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده، جمع آوری شد. جامعه آماری، تمام دانشجویان دانشگاه شاهد در سال تحصیلی 1398 هستند. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از مدل سازی معادلات ساختاری و حداقل مربعات جزئی، در نمونه ای به تعداد 443نفر، استفاده شد. نتایج حاکی از اعتبار مدل رفتار برنامه ریزی شده، در پیش بینی قصد کارآفرینانه دانشجویان است. گرایش به ریسک پذیری و کانون کنترل به صورت مستقیم، اثر مثبت و معنادار بر قصد کارآفرینانه داشتند، ولی شخصیت پیش فعال، اثر مستقیم معناداری بر قصد نداشت. در بررسی اثر میانجی گری، مشاهده شد که هر سه مولفه مدل رفتار برنامه ریزی شده، به صورت جزئی، مکمل، رقابتی و یا کامل، رابطه بین ویژگی های شخصیتی و قصد را میانجی گری می کنند. همچنین دو گروه مورد مطالعه، در برخی روابط تفاوت معناداری با هم دارند.