امکان سنجی پایش عملکرد یک کارنده ی اصلاح شده در سیستم کشاورزی حفاظتی با استفاده از تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین

در این مقاله، عملکرد یک کارنده کشت مستقیم ذرت در زمین پوشیده از بقایای گندم (سه سطح پوشش بقایای 30، 45 و60 درصد، دو طرح کاشت روی پشته و داخل جوی، سرعت کاشت 4 و 8 کیلومتر بر ساعت) از طریق مشاهدات زمینی و هوایی ارزیابی شد. هدف از این مطالعه بررسی توانایی تصاویر گرفته شده توسط پرنده ی بدون سرنشین برای تشخیص فواصل بین بوته های ذرت و در نتیجه ارزیابی کیفیت عملکرد کارنده بود. داده های جمع آوری شده از زمین و تصاویر هوایی برای محاسبه شاخص های استقرار بذر شامل شاخص های چندتایی، نکاشت، کیفیت تغذیه، دقت و همچنین شاخص سرعت جوانه زنی برای هر پلات، استفاده شد. تصاویر اخذ شده از ارتفاع 10 متری (5/4 میلی متر بر پیکسل) نتایج خوبی با توجه به اهداف ما داشت. نتایج نشان داد که همبستگی قابل قبولی (ضریب همبستگی بین 94/0 تا 98/0) میان داده های زمینی و هوایی فاصله بین بوته های ذرت وجود دارد و می توان نتیجه گرفت که تصویربرداری هوایی انتخاب مناسبی برای ارزیابی استقرار بذر و تخمین سرعت جوانه زنی می باشد. داده های تصاویر هوایی مقادیر شاخص های کیفیت تغذیه و دقت را کمتر و مقادیر شاخص نکاشت را بیشتر از نتایج داده های زمینی تخمین زد و نتوانست داده های لازم برای محاسبه شاخص چندتایی را به دلیل دقت پایین تصاویر، حضور علف های هرز مابین ردیف محصول و هم پوشانی برگ ها فراهم کند.