از شعر تا روایت با استاد مظاهر مصفا نگاهی به دفتر نسخه اقدم

منظومه ها یا چارپاره های مظاهر مصفا که در دفتر نسخه اقدم گرد آمده است از چشم اندازهای گونه گونی درخور درنگ است: تعامل جانب شاعرانه با وجه روایی، رنگ رمانتیک، سرگذشت گویی و گذار در خاطرات خصوصا یادهای کودکی، جلوه گری تجربه شخصی و توصیف جزئیات، صبغه اقلیمی و بازتاب گسترده فرهنگ عامه، گذر از فردی ترین رنج ها تا دردهای ملی و حتی زخم های تاریخی ایران، نقش آفرینی تداعی در دگرگونی فضاها، مخاطبه های غریب از خطاب به کوه تا آینه و حتی برادر دوساله ای که پیش از تولد شاعر درگذشت اما نام و شناسنامه و خاطره اش را به او بخشید. این نوشتار کوششی است برای شناساندن این منظرها هر چند به اجمال؛ با تکیه بر نمونه های شاخص تر و به ویژه تاکید بر جایگاه این دفتر متفاوت در شناختن جوانبی مغفول مانده از شاعر.