تبیین الگوی رفتار بهینه ج. ا. ایران در رویارویی با امریکا

این مقاله سعی می کند چالش موجود بین ج. ا. ایران و امریکا را - مستقل از دلیل ایجاد یا زمان وقوع - با ارایه الگویی برای انتخاب رفتار بهینه توضیح دهد. در ارایه این الگو از نظریه دورنما برای بیان رفتار طرفین استفاده گردیده و فضای حاکم بر این چالش و سپس پاسخ بهینه به زبان نظریه بازی ها بیان شده است. استفاده از نظریه دورنما -که برای بهبود الگوی رفتاری بازیگران در مقابل نظریه ارزش انتظاری بکار می رود- به دلیل فروض اصلاح شده ای که نسبت به رویکردهای سنتی برای توضیح رفتار آدمی دارد، قابلیت باورپذیری و استفاده از خروجی بازی ج. ا. ایران و ایالات متحده را ارتقا می بخشد. سوال اصلی که مقاله پیش رو در پی پاسخ به آن است، الگوی بهینه رفتار ج. ا. ایران در مقابل امریکا برمبنای نظریه بازی ها، می باشد. در این راستا، پس از تبیین چگونگی رفتار ج. ا. ایران و آمریکا در اثنای بازی، اثبات می گردد که بازی های منتخب ج. ا. ایران و امریکا - برای دریافت کم ترین هزینه و تحمیل بیشترین خسارات- به ترتیب با بازی های جوجه و معمای زندانی قابل انطباق بوده و بنابراین فرض می شود که ج. ا. ایران بازی جوجه و امریکا بازی معمای زندانی را در رویارویی شکل گرفته انتخاب می کند. در انتها نیز به تبیین نحوه رویارویی میان ج. ا. ایران و امریکا بر محور این دو بازی پرداخته می شود.