تاثیر همگون سازی زبانی بر میزان توانش زبان انگلیسی دانشجویان ایرانی رشته بهداشت به عنوان عامل دخیل در ارتقای آموزش بهداشت جامعه

دانشجویان ایرانی رشته بهداشت باید زبان انگلیسی دانشگاهی خود را تقویت نمایند تا بتوانند از منابع انگلیسی رشته خود در جهت ارتقای آموزش بهداشت جامعه استفاده نمایند. در نظام آموزشی زبان انگلیسی ایران، دانشجویان در دروس زبان پیشدانشگاهی و زبان عمومی از ناهمگونی موجود در سطح توانش زبانی رنج می برند زیرا آنها براساس رشته دانشگاهی خود در کلاسهای زبان گروه بندی می شوند و نه بر اساس توانش زبانی، و دستورالعمل و مواد آموزشی یکسانی برای آنها به کار میرود. این امر منجر با ناموفق بودن برنامه های آموزش زبان شده است. این پژوهش تاثیر همگون سازی توانش زبانی دانشجویان بهداشت بر افزایش توانایی آنها در استفاده از متون انگلیسی رشته بهداشت را در راستای ارتقای آموزش بهداشت جامعه بررسی کرد.

در این پژوهش نیمه تجربی که در سال 1397 انجام شد، آزمون سطح بندی کمبریج به 71 نفر از دانشجویان سه گرایش رشته بهداشت در دانشگاه علو م پزشکی شهید صدوقی یزد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند داده شد و با استفاده از صدک های به دست آمده دانشجویان به سه  گروه توانش زبانی تقسیم شدند. برای هر سطح توانش زبانی، دستورالعمل مخصوص همان سطح تهیه و تا زمان آزمون میان دوره استفاده شد. پس از آزمون میان دوره، داده ها جمع آوری و با نرم افزار SPSS20 و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و همچنین آمار استنباطی (تحلیل پراش یک طرفه یا One-way ANOVA، آماره لوین یاLevene Statistic، Tucky HSD، و آزمون تی مستقل) تجزیه و تحلیل شدند. 

تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه در آزمون هنجارمند میان دوره یافت شد (p=0.015) در حالیکه تفاوتی بین سه رشته دانشگاهی از نظر نمره آزمون معیارمند یافت نشد (p=0.05). همچنین، تفاوت آماری معناداری بین سه فرم الف و ب و ج آزمون هنجارمند وجود نداشت (p=0.05). با این حال، در آزمون معیارمند تفاوت معناداری بین فرم های الف و ب وجود داشت (p=0.05). در را بطه با آزمون هنجارمند سطح بندی، تفاوت معنی داری بین گروه الف از یک طرف و گروه های ب و ج از سوی دیگر وجود داشت هرچند تفاوت معناداری بین گرو های ب و ج وجود نداشت (p=0.05). نتایج بخش دوم آزمون تعقیبی نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه الف از یک طرف، و گروه های ب و ج، از طرف دیگر وجود داشت در حالیکه تفاوت معناداری بین گروه های ب و ج وجود نداشت (p=0.05) که این نشان دهنده موفقیت این پژوهش بود.

توصیه می شود جهت افزایش توانش زبانی دانشجویان بهداشت در راستای ارتقای آموزش بهداشت جامعه، بر خلاف روند کنونی که دانشجویان را بر اساس رشته دانشگاهی در گروه های مختلف زبان پیش و زبان عمومی دسته بندی می نمایند، دانشجویان را بر اساس سطح توانش زبانی با استفاده از آزمون سطح بندی گروه بندی نمایند .