تبیین الگوی روابط قدرت های منطقه ای در بحران ژئوپلیتیکی سوریه

در پژوهش حاضر الگویی برای تبیین روابط ایران با ترکیه، عربستان و اسراییل در بحران ژیوپلیتیکی سوریه ارایه شده است. در این الگو، مهمترین ابعاد و مولفه های جغرافیایی و ژیوپلیتیکی موثر در روابط این قدرت های منطقه ای در بحران سوریه و با در نظر گرفتن اهمیت و ارتباط این ابعاد و مولفه ها با یکدیگر و در قالب یک مدل ساختاری، مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش با روش ترکیبی انجام شده که در بخش کیفی آن و با روش گراندد تیوری الگویی جامع برای روابط قدرت های منطقه ایی در بحران سوریه طراحی شده و در بخش کمی با روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS، روابط بین عناصر الگوی حاصل در معرض آزمون کمی قرار گرفته است. بر اساس یافته های پژوهش، الگوی روابط قدرت های منطقه ای در بحران ژیوپلیتیکی سوریه از سال 2011 تا 2018میلادی، به ترتیب اهمیت تحت تاثیر عوامل جغرافیایی، عوامل ژیواستراتژیکی، کدهای ژیوپلیتیکی، عوامل ایدیولوژیکی، نظام ژیوپلیتیک جهانی، نظام ژیوپلیتیک منطقه ای و عوامل ژیواکونومیکی می باشد. با توجه به اهمیت این عوامل پایدار جعرافیایی و ژیوپلیتیکی برای این کشورها، روابط این قدرت های منطقه ای براساس الگوی رقابتی مداخله ای در بحران ژیوپلیتیکی سوریه شکل گرفته و منجر به تداوم بحران شده است.