کنترل آلودگی در ریزازدیادی زرشک بیدانه ایرانی

زرشک بیدانه ایرانی گونه ای با درجه آلودگی بالا در کشت بافت می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کلرید جیوه، هیپوکلرید سدیم + کلرید جیوه، کلرید جیوه + 8 هیدروکسی کینولین، سفوتاکسیم + استرپتومایسین، کلرید جیوه + نوع شاخه، کلرید جیوه + موقعیت ریزنمونه و کلرید جیوه + رنگ شاخه بر کاهش آلودگی اجرا گردید. بر اساس نتایج حاصل، استفاده ترکیبی از هیپوکلرید سدیم و کلرید جیوه موثرتر از استفاده یگانه کلرید جیوه بود، اما میزان آلودگی نسبتا بالا بود. نتایج به طور شگفت انگیزی نشان داد که ریزنمونه های ضدعفونی شده با 100 میلی گرم بر لیتر کلرید جیوه و کشت آن ها در محیط حاوی 150 میلی گرم بر لیتر 8 هیدروکسی کینولین کمترین میزان آلودگی قارچی (%15) را داشتند، درحالی که ریزنمونه های تیمار شده با 50 میلی گرم کلرید جیوه و کشت آن ها در محیط فاقد 8-هیدروکسی کینولین بیشترین میزان آلودگی قارچی (%96) را دارا بودند. همچنین، در مقایسه با تیمار کنترل با 58% آلودگی باکتریایی، تیمار 75 میلی گرم بر لیتر سفوتاکسیم + 70 میلی گرم بر لیتر استرپتومایسین فاقد هر گونه آلودگی باکتریایی بود. ریزنمونه های تهیه شده از پاجوش و تیمار شده با 150 میلی گرم بر لیتر کلرید جیوه کمترین میزان آلودگی قارچی (%16) و باکتریایی (%13) را نشان دادند. همچنین نتایج حاکی از آن بود که ریزنمونه های جمع آوری شده از موقعیت بالایی، از کمترین میزان آلودگی قارچی (87/%20) و باکتریایی (4/%18) برخوردار بودند. ریزنمونه های تهیه شده از شاخه های صورتی رنگ به طور شگفت انگیزی کمترین میزان آلودگی قارچی (33/%13)، آلودگی باکتریایی (%10) و مرگ جوانه (47/%36) را نشان دادند. به طورکلی، انتخاب ریزنمونه ها از موقعیت بالایی پاجوش با رنگ صورتی، ضدعفونی آن ها با 100 میلی گرم بر لیتر کلرید جیوه به مدت 5 دقیقه و کشت آن ها در محیط حاوی 150 میلی گرم بر لیتر 8-هیدروکسی کینولین برای کاهش آلودگی پیشنهاد می گردد.