شبیه سازی و بهینه سازی بهره برداری از مخزن سد تحت سناریوی تغییر الگوی کشت (مطالعه موردی: سد هرسین)

باتوجه به افزایش جمعیت، کمبود و محدودیت شدید منابع آب در کشور، یکی از گام های اساسی در زمینه ی مدیریت و برنامه ریزی منابع آب بهینه سازی مخازن و تغییر الگوی کشت می باشد. در تحقیق حاضر با استفاده از دبی (40 ساله) رودخانه کمیش در مدل WEAP به شبیه سازی مخزن سد هرسین که در فاز مطالعاتی قرار دارد پرداخته شد. ابتدا با در نظر گرفتن الگوهای کشت مختلف، مقدار اطمینان پذیری نیازهای شرب، صنعت، کشاورزی و زیست محیطی محاسبه و الگوی کشت مناسب که پایداری بیشتر سیستم را به همراه دارد انتخاب شد. سپس در مدل LINGO بهینه سازیبا هدف حداقل کردن کمبود نیازهای پایین دست سد صورت گرفت. براساس نتایج شبیه سازی، میانگین سالانه ی درصد تامین نیازهای زیست محیطی،اراضی قطره ای باغی، اراضی بارانی زراعی و آبخور از فاضلاب به ترتیب 98/98، 51/87، 79/89 و 63/95 برآورد شد، این مقادیر در مدل بهینه ساز برابر با 100، 99/99، 21/99 و 12/99 بود که نشان می دهد درصد کمبودها کمتر از 1 % می باشد. میانگین حجم سرریز در مدل های شبیه سازی و بهینه سازی 13/7 و 09/4 میلیون مترمکعب در سال محاسبه شد، که نشان داد حالت بهینه نسبت به شبیه سازی کمترین هدررفت آب را داشته است. بنابراین با برنامه ریزی و مدیریت درست می توان تا حد قابل توجهی مقدار کمبودها را بخصوص در زمینه کشاورزی کاهش داد. باتوجه به افزایش جمعیت، کمبود و محدودیت شدید منابع آب در کشور، یکی از گام های اساسی در زمینه ی مدیریت و برنامه ریزی منابع آب بهینه سازی مخازن و تغییر الگوی کشت می باشد. در تحقیق حاضر با استفاده از دبی (40 ساله) رودخانه کمیش در مدل WEAP به شبیه سازی مخزن سد هرسین که در فاز مطالعاتی قرار دارد پرداخته شد. ابتدا با در نظر گرفتن الگوهای کشت مختلف، مقدار اطمینان پذیری نیازهای شرب، صنعت، کشاورزی و زیست محیطی محاسبه و الگوی کشت مناسب که پایداری بیشتر سیستم را به همراه دارد انتخاب شد. سپس در مدل LINGO بهینه سازیبا هدف حداقل کردن کمبود نیازهای پایین دست سد صورت گرفت. براساس نتایج شبیه سازی، میانگین سالانه ی درصد تامین نیازهای زیست محیطی،اراضی قطره ای باغی، اراضی بارانی زراعی و آبخور از فاضلاب به ترتیب 98/98، 51/87، 79/89 و 63/95 برآورد شد، این مقادیر در مدل بهینه ساز برابر با 100، 99/99، 21/99 و 12/99 بود که نشان می دهد درصد کمبودها کمتر از 1 % می باشد. میانگین حجم سرریز در مدل های شبیه سازی و بهینه سازی 13/7 و 09/4 میلیون مترمکعب در سال محاسبه شد، که نشان داد حالت بهینه نسبت به شبیه سازی کمترین هدررفت آب را داشته است. بنابراین با برنامه ریزی و مدیریت درست می توان تا حد قابل توجهی مقدار کمبودها را بخصوص در زمینه کشاورزی کاهش داد.