تحلیل شدت، مدت و بزرگی خشکسالی هیدرولوژیکی با استفاده از توابع کاپولا (مطالعه موردی: حوضه آبخیز کل مهران و بندر سدیج)

همبستگی میان مشخصه ‏های خشکسالی زیاد است. تحلیل‏های تک متغیره خشکسالی قادر به وارد کردن تاثیرات این همبستگی در محاسبات نیستند. بنابراین، بهترین روش برای پایش خشکسالی، تحلیل هم زمان مشخصه‏ های آن است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی خشکسالی هیدرولوژیکی در حوضه آبخیز کل مهران و بندر سدیج است. به این منظور، از توابع کاپولای تجربی برای محاسبه تابع توزیع تجمعی رواناب و محاسبه شاخص کمبود هم زمان (JDI) استفاده شد. بعد از محاسبه JDI، سه مشخصه شدت، مدت و بزرگی خشکسالی استخراج شده و کاپولاهای تیوری خانواده ارشمیدسی و بیضوی بر آنها برازش داده شد. سپس، کوپل سه متغیره مشخصه ‏های خشکسالی صورت پذیرفت. نتایج بررسی JDI و SRI-12 در منطقه مطالعه شده نشان داد شاخص کمبود هم زمان، برای پایش خشکسالی هیدرولوژیکی مناسب است و تخمین دقیق ‏تری نسبت به SRI-12 از خشکسالی می‏دهد. نتایج نشان داد دوره بازگشت سه متغیره هم زمان مقادیر بزرگ تری را نسبت به دوره بازگشت سه متغیره شرطی نشان می‏دهد. بنابراین، احتمال هم زمان یا شرطی با مقادیر زیاد و یا کم دوره بازگشت، برای پیش آگاهی از وقایع خشکسالی بسیار بااهمیت است، چرا که با کم‏برآورد یا بیش برآورد خطر خشکسالی، در بررسی تاثیر منفی خشکسالی بر منابع طبیعی، رطوبت خاک و کیفیت آب، بسیار کارا هستند. در مجموع، کاپولاهای چندبعدی می‏توانند روشی مطمین برای حل رابطه پیچیده و غیرخطی بین مشخصه‏ های خشکسالی و ارایه یک شاخص جامع خشکسالی فراهم کنند.