بررسی موردی اثر پارامترهای فیزیکی بر تغییرات مقاومت الکتریکی خاکهای ریزدانه

مقاومت الکتریکی شاخصی ساده برای ارزیابی پتانسیل خورندگی خاکها می باشد. جهت بررسی خورندگی خاک در منطقه صنعتی شهرک خیرآباد در حاشیه دریاچه میقان در استان اراک، مقاومت ویژه الکتریکی به صورت آزمایشگاهی و با استفاده از جعبه میلر و در شرایط مختلف از نظر رطوبت اندازه گیری شده است. خاکهای منطقه از نوع ریزدانه بوده و نوعا رسی هستند. در رطوبت کمینه و متناظر با وضعیت فصل خشک، خاکهای منطقه دارای پتانسیل خورندگی متوسط تا شدید هستند که به سمت دریاچه میقان افزایش می یابد. الگوی وضعیت خورندگی در خاکهای سطحی (0 تا 5 متر) از آبراهه های شمال شرقی به جنوب غربی پیروی می کند و در اعماق بیشتر (5 تا 10 متر) همگنی نسبی بیشتری دیده می شود. با افزایش مقدار رطوبت، مقاومت الکتریکی به شدت کاهش یافته و به تبع آن در رطوبت 25 درصد، پتانسیل خورندگی خاکهای منطقه به رده شدید و بسیار شدید تغییر می یابد. تحلیل کوواریانس و ضریب همبستگی نسبت کاهش مقاومت الکتریکی در اثر افزایش رطوبت با مشخصات فیزیکی پایه خاک، حاکی از اثرگذاری عمده مواد ریزدانه عبوری از الک 200 بوده و اثر شاخص خمیری، حد روانی و دانسیته خشک در مقایسه با آن کمتر است.