استفاده از روش بازنمونه گیری داده ها در تدقیق رابطه ی پیش بینی حرکت زمین بور - اتکینسون 2008

در بیشتر مطالعات بررسی کاهش خسارت های ناشی از زلزله، اقدام به تحلیل خطر زلزله و همچنین پیش بینی جنبش حرکت زمین توسط روابطی موسوم به روابط پیش بینی حرکت زمین انجام می شود. هدف نوشتار حاضر، دستیابی به رابطه ی پیش بینی حرکت زمین با میزان پایداری بالاست. بدین منظور، به بهینه سازی ضرایب مدل پیش بینی بور و آتکینسون (2008) پرداخته شده است. برای تحقق هدف ذکر شده از الگوریتم ژنتیک با تابع هدف معیار بیشینه ی درست نمایی برای افزایش میزان تناسب رابطه بر روی مجموعه ی داده های مورد استفاده و تابع هدف بازنمونه گیری داده ها برای افزایش پایداری رابطه استفاده شده است. داده های مورد استفاده در مطالعه ی حاضر، بخشی از داده های جهانی مرکز مطالعات مهندسی زلزله ی پاسفیک با تعداد 15348 رکورد بوده است. به منظور ارزیابی مدل اشاره شده، آزمون های آماری بر روی آن انجام و نتایج به دست آمده با 8 مدل از روابط نسل جدید مقایسه شده است. نتایج مقایسه ی پژوهش حاضر حاکی از آن است که مدل به دست آمده، کمترین میزان بیشینه ی درست نمایی (LLH) به مقدار 1٫9 و همچنین پایدارترین رابطه از نظر معیار بازنمونه گیری داده (RSA) با نموداری صعودی و نزدیک ترین به عدد 1 است. نتایج سایر آزمون های آماری، از جمله: معیارهای خطا، معیار ضریب تعیین، و معیار کارایی با نتایج به ترتیب 0٫86، 0٫98 و 88٫19 نیز حاکی از قابل قبول بودن و کارایی بالای مدل اشاره شده است.