شناسایی تاثیر سناریوهای تغییر اقلیم انسان ساخت بر توسعه پایدار ایران

در این پژوهش، با هدف آنکه درک دقیق تری از وضعیت آینده اثرات تغییرات اقلیم انسان ساخت بر توسعه پایدار کشور فراهم شود، با استفاده از رویکرد آینده پژوهی و معرفی نیروهای پیشران از طریق روش دلفی و در قالب سناریونگاری به شناسایی آینده های پیش روی ایران در افق 12 ساله پرداخته شد. در این مطالعه پس از تعیین پیشران های بحرانی و ساخت سناریوها مبتنی بر آنها، با استفاده از چارچوب تحلیل و توسعه نهادی استروم فضای سناریوها بر اساس 5 پیشران وابستگی به مسیر، درآمدهای نفتی، مدیریت منابع آبی، روابط خارجی و اعتماد اجتماعی تشریح شد. چارچوبب استروم امکان معرفی بازیگران مختلف و نحوه کنش ها آنها در سناریوهای مختلف را به پژوهشگر می دهد. نتایج این مطالعه نشان می دهد با وجود ساختار نهادی پشتیبانی کننده از توزیع رانت، عدم تقارن اطلاعات و قدرت میان بازیگران مختلف، تشدید وابستگی به مسیر، فقدان جامعه مدنی فعال و انزوا در روابط خارجی زمینه برای حرکت به سمت توسعه پایدار فراهم نخواهد شد. اما در مقابل با افزایش شفافیت، کنترل بر نظام توزیع منافع از دسترس گروه های پرنفوذ خارج می شود. نهادهای پشتیبانی کننده جدیدی برای تقویت چنین ساختاری شکل می گیرد و با کاهش وابستگی به مسیر پایداری اقتصادی افزایش می یابد و در نتیجه با بهبود کیفیت زندگی مردم پایداری اجتماعی نیز در مسیر بهبود قرار می گیرد. ملاحظات محیط زیستی در حاشیه قرار نخواهند گرفت و به عنوان رکن مهم توسعه پایدار  مورد توجه قرار خواهد گرفت.