ارزیابی ریزساختاری تثبیت حرارتی خاکهای مارنی؛ مطالعه موردی: مارن غرب بندرعباس

مارن ها ازجمله نهشته های رسوبی هستند که به طورکلی از کانی های رسی و کربنات کلسیم به نسبت های بین 35% تا 65% تشکیل شده اند. وجود کانی های رسی در خاک های مارن به مقدار قابل توجهی در کاهش شاخص دوام و درنتیجه وارفتگی خاک مارن نقش دارد. ازاین رو، تثبیت خاک های مارنی حایز اهمیت است. از سوی دیگر، وجود کربنات به عنوان یکی از اجزای اصلی خاک های مارنی در رفتار مهندسی خاک، به شدت تاثیرگذار است. حرارت چه در حالت گذرا و چه در حالت پایدار موجب تغییر در مشخصات فیزیکی، مکانیکی و ریزساختاری خاک ها به ویژه خصوصیات مهندسی خاک های رسی می شود. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی تاثیر حرارت بر پارامترهای مقاومتی خاک های مارنی از منظر ریزساختاری است. در پژوهش حاضر تاثیر حرارت بر فرایند رفتاری خاک مارنی با استفاده از آزمایش های درشت ساختار (مقاومت فشاری محدود نشده، حدود اتربرگ، دانه بندی، وارفتگی، جذب آب و انقباض خطی) و آزمایش های ریزساختاری (pH و پراش اشعه ایکس (XRD)) مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، نمونه ها در معرض سطوح حرارتی (25 تا 900 درجه سلسیوس) قرار گرفته است. آزمایش ها با تاکید بر تغییرات ریزساختاری خاک مارن در دماهای معین و تاثیر تغییرات حرارت بر خصوصیات مکانیکی و مقاومتی خاک از منظر ریزساختاری انجام شده است. بر اساس نتایج به دست آمده خاک های مارنی در دمای 700 درجه سلسیوس دارای بیشترین مقاومت فشاری به میزان 69/27 کیلوگرم بر سانتی مترمربع و دوام در مقابل رطوبت هستند.