پارامترهای تنظیم اسمزی ماهی سی بس آسیایی (Lates calcarifer) طی دوره سازگاری در آب شیرین

در تحقیق حاضر، روند سازگاری بچه ماهیان سی بس آسیایی (lates calcarifer) در آب شیرین با استفاده از شاخص های فیزیولوژیک تنظیم اسمزی شامل: سطوح هورمون های تیروییدی و کورتیزول خون، فعالیت آنزیم Na+/K+-ATPase آبشش و غلظت یون های سدیم و کلر پلاسمای خون مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، تعداد 60 عدد بچه ماهی سی بس آسیایی  در سه مخزن 300 لیتری با تراکم 20 عدد ماهی در هر مخزن توزیع شدند. خونگیری از ماهیان در دو مرحله انجام شد: مرحله 1)  قبل از سازگاری در آب شیرین (مرحله آب دریا) و  مرحله 2) بعد از 24 ساعت سازگاری در آب شیرین. طبق نتایج، فعالیت آنزیم Na+/K+-ATPase آبشش به طور معنی داری طی دوره سازگاری با آب شیرین افزایش نشان داد (p<0.05). هورمون های تیروییدی افزایش معنی داری را طی 24 سازگاری در آب شیرین نشان دادند (p<0.05). همچنین سطوح هورمون کورتیزول تغییر معنی داری طی دوره سازگاری نداشتند (p>0.05). غلظت یون های سدیم و کلر پلاسما به طور معنی داری طی دوره سازگاری در آب شیرین کاهش یافتند (p<0.05). علاوه براین، میزان 10% تلفات طی دوره سازگاری مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان دادند که بچه ماهیان سی بس توانایی سازگاری با شوک آب شیرین را دارند. با این وجود به نظر می رسد که افزایش مدت زمان سازگاری به بالاتر از 24 ساعت می تواند به برقراری مطلوب تعادل یونی کمک کند.