بررسی نسبت نیتروژن (نیتراتی و آمونیومی) بر میزان ماده خشک و محتوی رنگیزه های فتوسنتزی و ترکیبات بیوشیمیایی قند و پرولین اندام های هوایی و ریشه گیاه دارویی بالنگو (lallemantia royleana L.) تحت شوری

تنش شوری یکی از عوامل مهم کاهش رشد و عملکرد گیاهان دارویی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. مطالعه ای به منظور ارزیابی تحمل به شوری و تاثیر منابع مختلف کودهای نیتروژنه و نحوه اعمال آن بصورت فاکتوریل در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه شاهد بر گیاه دارویی بالنگوصورت گرفت. عامل شوری (آب مقطر، 40، 80، 120 و 150 میلی مولار) و نسبت منبع نیتروژن (نیترات:آمونیوم) (0 : 100، 75 : 25، 50 : 50، 25 :75 و 100 : 0) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد محتوای پرولین، قند، رنگیزه های فتوسنتزی، محتوای عناصر سدیم و پتاسیم اندام هوایی و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز و میزان ماده خشک اندام زمینی و خشک اندام هوایی تحت تاثیر شوری و منبع تغذیه نیتروژن قرارگرفتند. مقایسه میانگین نشان داد شوری باعث افزایش 5/55 درصدی پرولین و 9/24 درصدی قندهای محلول در اندام های هوایی گردید. ازطرف دیگر با افزایش شوری میزان سدیم به طور معنی داری افزایش یافته(18) و سدیم مانع جذب پتاسیم(12) شد. همچنین شوری باعث کاهش فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز(24 درصد) در بالنگو گردید. اما افزایش نیتروژن آمونیومی باعث افزایش فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در برگ (3/16 درصد)، ساقه (35/3 درصد) و ریشه (16/7 درصد) گردید. از سوی دیگر افزایش نسبت نیتروژن آمونیومی باعث کاهش وزن تر و خشک اندام زمینی و اندام هوایی گیاه بالنگو شد که این نشان دهنده ثر سوء آمونیوم بر روی گیاه بالنگو بوده است.