بهبود شاخص های جوانه زنی و بنیه بذرکنجد (.Sesamum indicum L) تحت تنش خشکی با غنی سازی بذر با روی و بور
تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش خصوصیات جوانه زنی بذرهای حاصل شود و استفاده از عناصر کممصرف اثرات سو تنش را کاهش داده و سبب تولید بذرهای با قابلیت جوانه زنی بهتر میگردد. این پژوهش در قالب 2 آزمایش در سال 1393 در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. در آزمایش اول بذرهای کنجد رقم داراب 1، بدست آمده از آزمایش مزرعه ای شامل سطوح آبیاری پس از 75، 110 و 145 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر و محلول پاشی سولفات روی 3000 پی پی ام، اسید بوریک 2000 پی پی ام، ترکیب سولفات روی + اسید بوریک و شاهد (بدون محلولپاشی) در دمای 30 درجه سلسیوس، مورد آزمون جوانه زنی قرار گرفتند. در آزمایش دوم اعمال تنش خشکی با پلی اتیلن گلایکول 6000 در 3 سطح شامل پتانسیل اسمزی صفر، 2/0- و 4/0- مگاپاسکال و خیساندن بذرها با آب مقطر، محلول های سولفات روی 3/0 درصد، اسید بوریک 3/0 درصد، سولفات روی+ اسید بوریک و بذرهای غنی شده شامل بذر با مقدار روی 159 پی پی ام (روی بالا)، بذر با مقدار بور 3/15 پیپیام (بور بالا) و بذر با مقدار 5/139 و 14 پیپیام (ترکیب روی و بور بالا) و بذر خشک بدون پیش تیمار بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که با تاخیر در آبیاری، محلول پاشی عناصر ک روی، بور و ترکیب روی با بور سبب افزایش صفات جوانه زنی شدند. در آزمایش دوم هر چند تیمارهای خیساندن بذر با محلول های روی و بور، موجب کاهش صفات جوانه زنی شد، اما تیمارهای بذر محتوی روی و بور بالا، تاثیر بسزایی بر افزایش بنیه ی بذر و فعالیت آنزیم های پاداکساینده در برابر تنش خشکی داشت.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.