کاربرد مدل هیدروترمال تایم جهت تعیین دماهای کاردینال جوانه زنی در گیاهان (مطالعه موردی؛ گاوپنبه (.Abutilon theophrasti med))

به منظور ارزیابی توانایی مدل هیدروترمال تایم برای توصیف جوانه زنی در گیاه گاو پنبه مطالعه ای تحت شرایط مختلف دمایی و رطوبتی اجرا شد. بدین منظور، آزمایشی در هشت سطح دمایی (15، 20، 25، 30، 35، 37، 40 و 42 درجه سانتی گراد) و پنج سطح پتانسیل آب (صفر، 0.18-، 0.36-، 0.54- و 0.72- مگاپاسکال) انجام شد. درصد و سرعت جوانه زنی به طور معنی داری تحت تاثیر پتانسیل آب قرار گرفتند. مدل هیدروترمال تایم مقدار دماهای پایه، بهینه و سقف برای این گیاه و در شرایط مطلوب رطوبتی (صفر مگاپاسکال) را به ترتیب 11.8، 35.4 و 45.2 درجه سانتی گراد تعیین نمود. ثابت هیدروتایم از دمای پایه تا دمای بهینه کاهش یافت و در دماهای بالاتر از دمای بهینه مقدار آن ثابت (24 مگاپاسکال در ساعت) باقی ماند. در دماهای بالاتر از دمای بهینه، مقدار پتانسیل آب پایه به طور خطی افزایش یافت. شیب رابطه خطی بین پتانسیل پایه و دماهای بالاتر از دمای بهینه برابر 0.1011 مگاپاسکال در درجه سانتی گراد در ساعت برآورد گردید (یعنی به ازای افزایش یک درجه دما بالای دمای بهینه مقدار پتانسیل پایه برابر با 0.1011 مگاپاسکال در درجه سانتی گراد در ساعت کاهش خواهد یافت). پتانسیل آب پایه در دماهای پایین تر از دمای بهینه تقریبا ثابت و معادل 0.91- مگاپاسکال تعیین شد. به طور کلی، با استفاده از مدل هیدروترمال تایم به سادگی می توان پاسخ جوانه زنی گاوپنبه را در کلیه شرایط دمایی و رطوبتی به طور دقیق کمی سازی نمود.