ارزیابی اثر آرایش و روش کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی بذر گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum.)

به منظور ارزیابی تاثیر آرایش های مختلف و روش کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی بذر گوجه فرنگی رقم کارون، در سال 1391 پژوهشی در دو منطقه استان خراسان رضوی با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای اول تا سوم شامل فاصله بین ردیف در سه سطح120 ،140 و 160 سانتی متر، فاصله روی ردیف در سه سطح30، 40 و50 سانتی متر و روش کاشت یک و دو طرفه بودند. صفات مورد بررسی عملکرد میوه و بذر، تعداد میوه در بوته و  بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر بذر، درصد و سرعت جوانه زنی بذر بودند. نتایج تجزیه مرکب در مکان داده ها نشان داد افزایش فاصله ردیف ها از 120 به 160 سانتی متر به طور معنی داری تعداد میوه در بوته و بذر در میوه را 11.4 و 9.6 درصد افزایش داد. کاهش فاصله روی ردیف از 50 به 30 سانتی متر تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر بذر را به طور معنی داری به ترتیب 20.7، 11.1،  4.5 و 3.9 درصد کاهش داد. کشت دو طرفه گوجه فرنگی به طور معنی داری موجب به ترتیب 6.3، 7.8، 4.1 و 1.8 درصد کاهش در تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر شد. بیشترین عملکرد میوه و بذر در منطقه رخ از روش کاشت دو طرفه و آرایش کاشت 30×120 و کمترین آنها در منطقه طرق از روش یک طرفه و آرایش 50×140 با به ترتیب 2.7 و 3.1 برابر اختلاف حاصل شد. در مجموع روش کاشت دو طرفه با آرایش 30×150 سانتی متر، افزایش کمیت و کیفیت توده بذر تولیدی گوجه فرنگی را در پی خواهد داشت.