براهمکنش تنش شوری، خشکی و دما بر خصوصیات جوانه زنی بذر و رویش گیاهچه گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

این آزمایش به منظور بررسی پاسخ جوانه زنی بذر بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) نسبت به دما و پتانسیل آب صورت گرفت. دماهای استفاده شده در این آزمایش، 10 سطح دما شامل 5، 10، 15، 20، 23، 25، 27، 30، 32 و 35 درجه سانتی گراد بود. در هر دما تاثیر تنش شوری شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسکال سدیم کلرید وتاثیر تنش خشکی شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسکال پلی اتیلن گلایکول بر خصوصیات جوانه زنی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1393 انجام شد. داده ها بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار آنالیز شدند. نتایج نشان داد که اثر دما در پتانسیل آب بر شاخص های جوانه زنی معنی دار بود. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و شاخص بنیه. با افزایش شدت کلرور سدیم و پتانسیل اسمزی درصد و سرعت جوانه زنی بذرهای بادرنجبویه به طور خطی کاسته شد و در هر دو آزمایش بیشترین درصد جوانه زنی مربوط به تیمار شاهد (90 درصد) و کمترین درصد جوانه زنی (20 درصد) مربوط به پتانسیل 0/8- مگاپاسکال بود. با کاهش پتانسیل آب و افزایش میزان شوری، شاخص بنیه گیاهچه کاهش پیدا نمود. بذرهای بادرنجبویه در دماهای 5، 10، 15 و 35 درجه سانتی گراد و در هیچ سطح رطوبتی جوانه نزدند. نتایج این پژوهش می تواند برای مطالعات آتی در مورد اکولوژی بذر گیاه بادرنجبویه مفید باشد.