تاثیر هیدروپرایمینگ بذر سویا بر درصد و متوسط جوانه زنی در شرایط آزمایشگاهی و عملکرد و اجزای عملکرد در مزرعه تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثرات هیدروپرایمینگ بذر بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا رقم ویلیامز تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1390در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاداسلامی واحد شهرری اجرا شد. کرت های اصلی شامل دو رژیم آبیاری، آبیاری پس از 50و 100میلی متر تبخیر از تشتتبخیر به ترتیب بعنوان شرایط مطلوب و تنش خشکی و کرت های فرعی شامل پنج مدت هیدروپرایمینگ بذر 6 ، 4 ،2و 8 ساعت خیساندن و خشک کردن بذر در 4نوبت در سایه به همراه عدم پرایمینگ بودو در شرایط آزمایشگاه به صورت کاملاتصادفی با چهار تکرار انجام شد. پرایمینگ بذر در شرایط آزمایشگاهی حاکی از بهبود درصد و متوسط زمان جوانه زنی بود به طوری که برای درصد جوانه زنی مشاهده شد که 4 ساعت خیساندن و 4 ساعت خشکاندن بذور با میانگین 95/66 درصدبیشترین درصد جوانه زنی را دارا بود و کمترین میزان میانگین زمان جوانه زنی مربوط به 6ساعت خیساندن و 6  ساعت خشک کردن بذرها در سایه در چهار نوبت با 1/29روز بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی، عملکرد، تعداد غلاف بوته، تعداد دانهدر غلاف، وزن هزاردانه، و شاخص برداشت را کاهش داد. هیدروپرایمینگ بذر در هر دو شرایط آبیاری معمولی و تنش خشکی، موجب بهبود عملکرد دانه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت شد. بیشترین میزان عملکرد دانه با میانگین 4012 کیلوگرم در هکتار در شرایط عدم وجود تنش و مقاوم سازی به مدت 4 ساعت به دست آمد. همچنین تحت شرایط تنش خشکی، هیدروپرایمینگ از طریق بهبود صفات مرتبط با رشد و عملکرد، موجب افزایش عملکرد گردید، به طوری که در این شرایط نیز هیدروپرایمینگ به مدت 4ساعت نتیجه بهتری در پی داشت و منجر به تولید بالاترین عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی با میانگین 2883کیلوگرم در هکتار گردید. بنابراین میتوان از تیمار هیدروپرایمینگ بذر به عنوان راهکاری جهت افزایش عملکرد دانه سویا در شرایط رطوبتی مختلف استفاده نمود