تاثیر تجویز مکمل پروبیوتیک قبل و بعد از تولد بر میزان اضطراب موشهای صحرایی در معرض استرس در دوران جنینی

استرس صوتی حاد و مزمن باعث هم تغییرات موقتی و هم تغییرات پایدار در سیستم عصبی مرکزی می شود. سیستم سروتونرژیک نقش مهمی در فرآیندهای اضطراب و افسردگی دارد. بررسی ها نشان می دهد که مصرف پروبیوتیک ها باعث تکامل سیستم سروتونرژیک می شوند. در این مطالعه اثر تجویز پروبیوتیک ها قبل و بعد از تولد، بر میزان اضطراب موش های صحرایی بالغ زاده شده از مادران تحت استرس صوتی در دوران بارداری بررسی شد.

حیوانات مورد استفاده 60 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار بودند که به طور تصادفی به شش گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه شاهد (CON) موشهای نر 45 روزه ای بودند که مادران آنها دوران بارداری را به طور طبیعی گذرانده و تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. گروه شاهد الف (CONA) موشهای مشابه گروه شاهد بودند اما از روز 31 بعد از تولد به مدت دو هفته پروبیوتیک دریافت کردند. گروه شاهد ب (CONB) موشهای نر 45 روزه ای بودند که مادران آنها از روز 8  بارداری به مدت دو هفته تا قبل از زایمان پروبیوتیک دریافت کردند. گروه استرس (ST) موشهای نر 45 روزه ای بودند که مادران آنها از روز 15 بارداری به مدت یک هفته تا زمان زایمان،2 ساعت در روز با آلودگی صوتی مواجه می شدند. گروه استرس الف (STA) موشهای مشابه گروه استرس بودند اما از روز 31 بعد از تولد به مدت 14 روز پروبیوتیک دریافت کردند. گروه استرس ب (STB) شبیه گروه استرس بودند ولی مادران آنها از روز 8 بارداری به مدت دو هفته تا زمان زایمان پروبیوتیک نیز دریافت می کردند. مکمل پروبیوتیک شامل باکتری های لاکتوباسیلوس فرمنتوم و اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس روزانه درآب حل شده به میزان (1010 cfu/ml) mg/kg 75 به مدت دو هفته گاواژ می گردید. در تمام موش ها میزان اضطراب در روز 45 بوسیله ماز صلیبی شکل مرتفع سنجیده شد. همچنین سطح کورتیکوسترون در تمامی گروه ها در همین زمان اندازه گیری شد.

میزان اضطراب در موش های گروه های STA و STB بطور معنی داری کمتر از گروه ST بود. همچنین سطح کورتیکوسترون به که وسیله استرس صوتی افزایش یافته بود در گروه های فوق به میزان طبیعی برگشته بود.

درمان دو هفته ای قبل و بعد تولد با پروبیوتیک باعث بهبود اضطراب و کاهش سطح کورتیکوسترون در موش صحرایی تحت تاثیر استرس دوران جنینی می شود.