بررسی تغییرات پروفایل چربی در بیماران در طی یک سال پس از شروع دیالیز صفاقی

نارسایی مزمن کلیوی به نقص غیر قابل برگشت عملکرد کلیه اطلاق می شود که سیر پیش رونده دارد و در نهایت، بیشتر این موارد، به دیالیز منجر می شوند. مطالعات نشان داده اند که این بیماران، به مرور ممکن است با اختلالات پروفایل چربی مواجه شوند. به همین منظور، مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی علل موثر بر تغییرات پروفایل چربی این بیماران طی یک سال انجام شد.

در مطالعه ی مقطعی حاضر، 251 نفر از بیماران دیالیز صفاقی که پرونده های آن ها در طی سال های 98-1397 در بایگانی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان موجود بود، به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک و پروفایل چربی این بیماران شامل کلسترول تام (Total cholesterol یا TCH)، لیپوپروتیین با تراکم پایین (Low density lipoprotein یا LDL)، لیپوپروتیین با تراکم بالا (High density lipoprotein یا HDL)، تری گلیسیرید (Triglyceride یا TG) و قند خون در سه مقطع زمانی در ابتدای شروع دیالیز، 6 ماه و یک سال پس از شروع دیالیز ثبت شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

تغییرات پروفایل چربی و تری گلیسیرید این بیماران در طی یک سال دیالیز، قابل ملاحظه و معنی دار بود (050/0 > P). در بررسی عوامل موثر بر آن ها، مشخص شد که جنسیت، ارتباط مستقیم و معنی داری بر تمامی متغیرهای لیپیدمی ارزیابی شده، داشته است (001/0 > P). علاوه بر آن، افزایش سطح هموگلوبین، همراهی و ارتباط مستقیم و معنی داری بر افزایش LDL، TCH و TG داشت (001/0 > P). قند خون نیز ارتباط معنی داری با افزایش TCH (040/0 = P) و TG (014/0 = P) داشت. در نهایت، محلول دیالیز دکستروز 5/2 درصد بر افزایش TCH (035/0 = P) و دکستروز 25/4 درصد بر افزایش LDL (040/0 = P) تاثیر مستقیم و معنی داری داشت.

بر طبق نتایج مطالعه ی حاضر، پروفایل چربی بیماران تحت دیالیز صفاقی، نوسانات معنی داری داشت که از جمله مهم ترین عوامل مرتبط با آن نوع محلول دیالیز، قند خون و سطح هموگلوبین بود.