پاسخ فیزیولوژیک و روابط آبی فلفل دلمه ای در توقف فعالیت آکواپورین های ریشه در تنش خشکی

آکواپورین ها، پروتئین های اصلی در غشاء پلاسمایی هستند که حرکت آب،  دی اکسیدکربن و دیگر مواد محلول کوچک از عرض غشا را تسهیل می نمایند. هدف از این پژوهش بررسی نقش آکواپورین های ریشه بر میزان تغییرات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و روابط آبی تحت تنش خشکی می باشد. به همین منظور پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی بر روی فلفل دلمه ای رقم (301Ps) و تحت تنش خشکی در محیط کشت بدون خاک انجام شد. جهت اعمال تنش خشکی از پلی اتیلن گلایکول 6000 و توقف فعالیت آکواپورین ها از نیترات نقره 50 میلی مولار استفاده شد. نتایج نشان داد که در حضور آکواپورین ها میزان وزن تر و خشک ریشه و شاخساره، میزان رطوبت نسبی (43/22%)، پروتئین(47%)، غلظت عناصر سدیم (29%)، پتاسیم (11/13%) و محتوای آبسیزیک اسید (75/19%) افزایش یافت. همچنین در نبود آکواپورین ها در شرایط تنش خشکی منفی تر شدن پتانسیل آب ریشه (78/57%)، افزایش میزان پرولین(2/1 برابر)، محتوای آبسیزیک اسید (25/12%) و محتوای فنول (67/%89) به عنوان عامل محافظت کننده سلول در مقابل رادیکال های آزاد مشاهده شد. براساس نتایج بدست آمده حاصل از تنش خشکی و توقف فعالیت آکواپورین ها می توان به نقش اساسی کانال های آبی در تنظیم اسمزی به کمک انتقال آب و کاهش اثرات تنش اشاره کرد.