تاثیر مواجهه محیطی و فردی با اشعه x بر روی پرتوکاران شاغل در بیمارستانهای تابعه علوم پزشکی بندرعباس در سال 1396

 اشعه ایکس از نوع پرتوهای یونیزان بوده و اثرات مضر آن برسلامتی انسانها تایید شده است.کاربرد این اشعه در بیمارستانها و مراکز پزشکی جهت امور تشخیصی، درمانی و تحقیقاتی امری اجتناب ناپذیر بوده و در حال گسترش می باشد. از این رواندازه گیری،ارزیابی وکنترل صحیح میزان دز دریافتی اشعه ایکس توسط پرتوکاران بسیار حایز اهمیت می باشد.

در فاز اول این تحقیق، با استفاده از چک لیست به بررسی نتایج گزارشات فیلم بج و نحوه کاربرد تجهیزات حفاظت فردی توسط افراد پرتوکار شاغل در بیمارستانهای مورد مطالعه پرداخته شد و در فاز دوم، با استفاده از پرتوسنج مدل  TERRA (MKS-05)  میزان اشعه ایکس در دپارتمان های مختلف بیمارستانهای مورد مطالعه اندازه گیری شد.

حداکثر دز اندازه گیری شده در دپارتمان های مختلف بیمارستانهای مورد مطالعه  19 میکروسیورت بر ساعت گزارش گردید و در هیچ کدام از بیمارستانها میزان دز اندازه گیری شده بیشتر از حد مجاز نبوده است.همچنین پس از بررسی گزارشات فیلم بج مشخص گردید که هیچ گونه مورد مشکوکی که دال بر دریافت دز بیش از حد مجازباشد وجود نداشته است.نحوه کاربرد تجهیزات حفاظتی بدین گونه بود که 52.6 درصد گفته بودند همواره از تجهیزات حفاظتی استفاده می کنند،43.4 درصد گفته بودند گاهی اوقات استفاده می کنند و 3.9 درصد نیز گفته بودند اصلا از تجهیزات حفاظت در برابر اشعه ایکس استفاده نمی کنند.

با توجه به اینکه میزان دز اندازه گیری شده در تمامی بیمارستانهای مورد مطالعه کمتر از از حد مجاز توصیه شده توسط کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر پرتوها  وکمیته فنی بهداشت حرفه ای ایران بوده است لذا نتیجه گیری می شود برنامه حفاظت پرتوی به خوبی اجرا شده است.