تاثیر حمام التراسونیک، نسبت سورفاکتانت به روغن و غلظت موسیلاژ دانه به بر ویژگی های نانوامولسیون خودبخودی

هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های نانوامولسیون روغن در آب تثبیت شده با مخلوط ایزوله پروتئین آب پنیری (1 درصد وزنی/حجمی) و موسیلاژ دانه به (1/0 و 5/0 درصد وزنی/حجمی) به روش کم انرژی خودبخودی و پر انرژی هموژنایزر فراصوت است. ازآنجاکه مشکل اصلی روش امولسیون سازی خودبخودی استفاده از مقادیر بالای سورفاکتانت های سنتزی است بنابراین یکی از اهداف این تحقیق بررسی تاثیر نسبت های مختلف سورفاکتانت به روغن (1:1، 2:1 و 3:2 =SOR) و تیمار کمکی حمام التراسونیک روی ویژگی های نانوامولسیون خودبخودی بود. پارامترهای اندازه ذرات، پتانسیل زتا، ویسکوزیته ظاهری و پایداری نانوامولسیون مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه امولسیون های با قطر ذرات کمتر از 200 نانومتر به خوبی تهیه شدند. افزایش غلظت موسیلاژ و نسبت سورفاکتانت به روغن باعث کاهش معنی دار اندازه ذرات، افزایش اندک پتانسیل زتا (افزایش نگاتیویتی)، افزایش ویسکوزیته، کاهش اندیس خامه ای شدن و افزایش شاخص پایداری امولسیون ها شد. نمونه های حاصل از روش پر انرژی و نمونه های که با حمام التراسونیک تیمار شده اند دارای کمترین اندازه ذرات، کمترین مقدار شاخص خامه ای شدن و بیشترین شاخص پایداری امولسیون بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که می توان با یک تیمار ساده توسط حمام التراسونیک می توان نانوامولسیون خودبخودی با ذرات بسیار کوچک (در ابعاد نانومتر) بدون نیاز به غلظت های بالای سورفاکتانت های سنتزی را تهیه کرد.