بررسی اثرات تنش شوری بر روی صفات رویشی و فیزیولوژیکی خیار (Cucumis sativus L.)

خیار از جمله محصولات مهم کشاورزی است که به شکل های مختلفی توسط مردم ایران و جهان مصرف می شود. یکی از عوامل مهم در کاهش تولید این محصول شوری خاک و آب است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات شوری سدیم کلرید (NaCl) بر صفات رویشی و فیزیولوژیکی خیار (Cucumis sativus L.) بوده است. در این تحقیق پس از رشد گیاهچه های خیار (یعنی پس از 8 هفته) گیاهان با غلظت های مختلف نمک شامل 25، 50، 75، 100 و 125 میلی مولار آبیاری و تیمار شدند. پس از اعمال غلظت های شوری به ردیف‏ های مختلف گیاهان، نمونه برداری انجام شد. سپس برخی از صفات مانند تعداد و طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی، تعداد برگ، کلروفیل نسبی و کلروفیل فلورسانس، میزان سدیم و پتاسیم اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که غلظت های مختلف شوری موجب کاهش برخی پارامترهای رویشی و فیزیولوژیکی در گیاه خیار شد به طوری که بالاترین کیفیت صفات رویشی در گیاهان شاهد مشاهده شد و با افزایش غلظت شوری، کیفیت صفات رویشی کاهش یافت. بیشترین کاهش میزان تمام شاخص های اندازه گیری شده مربوط به تیمار حداکثری 125 میلی مولار بوده است. همچنین بالاترین میزان پتاسیم اندازه گیری شده در اندام هوایی و ریشه مربوط به گیاهان شاهد و پس از آن تیمار 25 میلی‏مولار سدیم کلرید بود و کمترین میزان در تیمار 125 میلی مولار سدیم کلرید بود. بیشترین میزان سدیم ریشه و اندام هوایی نیز به ترتیب در تیمارهای 125 و 100 میلی مولار سدیم کلرید مشاهده شد. اعمال شوری موجب کاهش کلروفیل در گیاه شد و در نتیجه  برخی از گیاهان به دلیل کاهش سطح کلرو فیل دچار کلروز شدید شده و از بین رفتند که این مشکل در گیاهان باغلظت های بالاتر نمک بیشتر دیده شد.