ویژگی های اپتیکی و شیمی کانی فلوئوریت های رنگین از معادن استان مازندران و علل رنگ بندی آنها

فلویوریت های رنگین و بی رنگ از معادن استان مازندران به منظور دستیابی به علل رنگ بندی آنها به روش های طیف سنجی، پرتودهی گاما، گرما دهی و تجزیه شیمیایی بررسی شدند. همه فلویوریت ها در ناحیه فرابنفش جذب نشان دادند اما در بخش مریی، فلویوریت بنفش پررنگ در 560 نانومتر و فلویوریت قهوه ای پررنگ حدود 433 نانومتر دارای نوار جذبی پهن بودند و انواع بی رنگ و سفید نوار جذبی نداشتند. پرتودهی فلویوریت بی رنگ اولیه با پرتوی گاما افزون بر رنگین نمودن آنها، موجب ایجاد نوار جذبی در طیف مریی شد. گرما دهی فلویوریت های بنفش پررنگ موجب کاهش رنگ به صورتی کم رنگ و فلویوریت بنفش کم رنگ به بی رنگ گردید. از نظر شیمیایی، فلویوریت قهوه ای پررنگ و بنفش پررنگ از بیشترین مقدار (1) مجموع غلظت عناصر خاکی نادر (حدود ppm20REEs=Σ)، Y (ppm9 برای  فلویوریت قهوه ای و ppm 5/3 برای فلویوریت بنفش) و (2) مجموع غلظت عناصر رادیواکتیو U و Th (ppm 8/2 برای فلویوریت قهوه ای و ppm 9/7 برای فلویوریت بنفش) برخوردار بودند. برپایه این پژوهش، ناراستی های شبکه ای در ساختار فلویوریت ناشی از واپاشی پرتوزاد اورانیوم و توریوم که مراکز رنگ را در شبکه بلوری فلویوریت سبب می شوند به عنوان مهمترین عامل ایجاد رنگ در فلویوریت های مورد بررسی معرفی شدند که با آزمایش های پرتودهی گاما و گرمادهی تایید شد.